Elveda Derken Bana
Ne kolay dedin “ elveda” bana.
Hazırmışsın sen ayrılığa,
Düşünmedin bile,
Duraksamadın,
Elveda derken bana.
Sen, yıkmışsın köprüleri,
Kararını çoktan vermişsin.
Peki mutlu musun şimdi?
Rahat uyu artık, bensiz rüyalarında.
Benli uyanışlarına son verdim artık.
Meraklanma rüyalarına da gelmeyeceğim.
Hayallerinde de olmayacağım artık.
Karın sancında dinecek,
Özlemde duymayacaksın bana,
Beni düşünme derdin de olmayacak,
Artık yemeklerinde yanmayacak.
Her şeyi bir kalemde sildin attın,
Ne kolay.
Tek cümleymiş ilişkimiz,
“ Devam etmek istemiyorum” dedin ve bitti.
Bitti evet, bitirdi beni.
Bitirmek ne kolaymış,
Yapmak aylar sürse de.
Açamadım ağzımı bile, dilim tutuldu.
Yorgun bedenim, hayır bile diyemedi.
Mücadele edemedi, kabullendi.
Yük ağır, beden yorgun taşıyamıyorum.
Beynim uyuşuk, parmaklarımda his yok.
Kalbim atmıyor mu ne?
Zaten atmasın artık gerek de yok.
Kim için çarpacak ki?
Vuran vurmuş kalbimi.
Dur sen de vurma artık.
Ilık rüzgar esiyor, huzur.
Gördün mü geleni bu Hızır,
Geç kaldın be Hızır, artık bana huzur.
Vakit tamam, elveda vaktidir.
Evlada dünya ,
Elveda sevenler,
Elveda sevip kavuşamayanlar.
Elveda hepinize…
Ahmet TULGANER
29-Temmuz-2009
17:46
