Sök Kalbimi
Sen;
En savunmasız zamanımda vurdun.
Gece zifiri karanlıktı,
Baykuş sesleri, kulağımı tırmalıyordu.
Yorgansız çocuk uyumalarındaydım,
Yumak olmuştum, yorgundum.
Hayatın merdiveni yoktu.
Çoktu asılan sırtımdan.
Sadece gördüğüm,
Bir bıçak parlaması karanlıkta.
Bir sıcaklık sonra, sızlayan.
Vurduğun yerdi, ılık kan kokusu yayan.
Bu sızı tanıdıktı, ölümü arzulatan.
Fakat bil ki, vurduğun yer değil sızlayan…
Ahmet TULGANER
04-05-2008 |
