Vur da Öleyim Aşkından
Sana aşkım, bir tanem dedim,
Bir kere bile karşılık vermedin.
Anlayamıyorsun, uçurumların ucundayım.
Ama sen anlayamazsın,
Çünkü sen, bir vefasız, bir hayırsız,
Bense akılsız.
Aklım bitir diyor, kalbim isyanlarda.
Ben senden merhamet dilenemem.
Kalbin varsa, seviyorum de.
Yok sevmiyorsan, at beni uçurumlardan.
Bak kıyısındayım hayatın zaten.
At hadi beni, at aşağı,
Korkma savrulsun küllerim.
Belki sevenlerin üzerine, yağarım yağmurla.
Yağarımda kalplerine ışık olurum.
Tut bak ellerimi uzattım sana,
Hadi çek beni kuyulardan.
Dipsiz bu kuyular karanlık geceler gibi.
Aydınlat kuyularımı ışığınla,
Sevgin olsun hayat kaynağım.
Bırakma beni çıkmaz sokaklarda,
Biliyorsun sensiz kaybolurum.
Al yanına götür beni, gittiğin yerlere,
Artık götür beni bu şehirden.
Alır mısın beni sevgilim?
Alır mısın sevginle yumuşattığın kalbine?
Aç artık açılsın, etrafa saçılsın,
Bütün umutlarım, yağsın sevenlerin üstüne.
Hasretlik çekenlerin üstüne,
Yağsında aşk kokusu sarsın onları da.
Bilir misin aşkın yağmuru ıslatmaz?
Sarar sıcacık gönülleri, sarmalar kucaklar.
Huzur verir insana.
Aydınlatır gecelerle, gönülleri.
Yol gösterir sevenlere.
Sen hadi tut artık yüreğimin kenarından.
Tut da bırakma ellere,
Onlar bilmez kıymetimi.
Daha çok atarlar kuyulara...
Peki tamam anladım.
Sen vicdansız, aşk katili,
Almana gerek yok hançeri.
Vur nefretini yüzüme.
Sapla tam ortasına,
Kır kalbimi çarp yerlere,
Çiğne birazda,
Üstünde istersen hopla, tepin.
Zaten ben ölüyüm aşkından,
Tesir etmez artık ezsen de,
Ölüye dokunmazmış gurur.
Vur anlımın tam ortasından da vur.
Ama vurma sırtımdan döndüğümde.
Döneyim de, dudağımdan vur.
Vur buseni dudağıma,
Tam ortasından vur,
Vur da öleyim aşkından.
Vur da öleyim aşkından...
Ahmet TULGANER
06-Ağustos-2007
17:59
