| Şiir Çeşmesi |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
Ateşböceğinim
Terk ettim geçmişimi,
Bitti her şey,
Ölüler kadar sessiz içim,
Huzur sarmış ruhumu,
Bulutlardayım.
Düş mü ?
Gerçek mi?
Fark yok,
Bir bahçe içindeyim.
Güllerin, evi burası,
Renk renk,çeşit çeşit ,
Genzim gıdıklanıyor,
İçlerinde, bir gül var ki,
Endamı bir ömre değer,
Bakmaya kıyamam.
Uzaklardayım, zaten dokunamam,
Dokunsam , kanarım,
Dokunmasam yanarım,
Ateş böceğinin özlemi bu içimdeki,
Dokunmak yanmaksa,
Yanarım.
Ölmekse ateşinde, özgürlük
Ölürüm.
Dikeninde kanamak,acı verirse,
Acı çekerim.
Bırak batsın, dikenin,
Kanasın elim,
Öpmek gül yanağından,ölmekse,
Korkma ben zaten ölüyüm,
Ölüye dokunmaz acı…
Huzur var içimde,
Gülsün,
Avuçlarımda sıcacık, yumuşacık.
Dikende ne?
Gül zaten dikenli güzel,
Gülüm,
Endamın yürek sızım,
Bilirim gülü endamı temsil etmez,
Rengidir asaleti,
Pervasız duruşu,
Yasak ellere,
Diken vuruşu.
Vurduğun yerden,
Akan kan kırmızı,
Bilirsin bu aşkın rengi,
Sızıyorsun içimde,
Sızlıyorsun kalbimde.
Gülüne konmak dileğim,
Aşk böceğinim senin,
Ateşin çekiyor beni,
Mevlana’nın vuslatı yaşanan,
Ben sen de özgürüm artık,
Bir kuru kütük idim,
Ateşine düştüm,
Yandım,
Yandım,
Yandım.
Ben sende yok oldum…
Sanma ki, şikayetçiyim,
Bu aldığın huzurun kokusu,
Sana yandım,
Sana bağlandım,
Sen de yok oldum,
Özgürüm artık.
Özgürüm artık…
Ahmet TULGANER
09-Eylül-2009
11:47 |
|
|
|
|
|
| |
Bugün 6 ziyaretçi Buradaydı |
|
|
|
|
|
|
|
